ஜோச்சென் ப்ளோம்
தலைமுறையின் எழுச்சியானது தகவல்களின் மேலோட்டத்தைக் கொண்டு வந்துள்ளது, இதற்கு மிகவும் நுட்பமான புள்ளியியல் சேமிப்பு அமைப்புகள் தேவைப்படுகின்றன. அச்சு இயந்திரம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதில் இருந்து தொழில்நுட்பப் பண்புகள், பகுதி ஆய்வில் இருந்து உண்மைகளை தானியங்கு கையகப்படுத்துதல் மூலம் புள்ளியியல் வெடிப்பைத் தூண்டியது. எப்போதும் வளர்ந்து வரும் உண்மைகளின் கிடங்குகளின் எண்ணிக்கை, ஒவ்வொரு கடினமான-உருவாக்கம் தகவல் மற்றும் காந்த நாடாக்கள், அதன் உள்ளடக்கத்தை வைத்து பதிவுகளின் அளவை ஒரு வழி அல்லது மற்றொன்றின் தேவையை உறுதிப்படுத்துகின்றன. புள்ளியியல் வெடிப்புக்கு அப்பால் புள்ளிவிபரங்களின் அதிகரிப்பை அடக்க வேண்டிய அவசியம் முக்கியமானது மற்றும் இந்த உண்மைகளின் அதிகரிப்பை விவரிக்க காட்சிப்படுத்தல் குறித்த மாநாட்டின் வழக்குகளில் பெரிய தரவு என்ற சொல் முதலில் பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்த அமைப்பில், நாம் பார்க்க விரும்பும் திருமணமாகாத தரவுத் தொகுப்பானது, முதன்மையான நினைவூட்டல் மற்றும் தொலைநிலைக் காட்சிப்படுத்தலின் திறனைக் காட்டிலும் பெரியதாக இருக்கும் போது, நடுத்தரக் காட்சிப்படுத்தலின் ஒரு தீர்வை முன்மொழிந்தது. அருகிலுள்ள நினைவூட்டல் மற்றும் வட்டு. புள்ளிவிவரங்களின் எண்ணிக்கையை அதிகரிப்பதற்கு சில காரணிகள் பங்களிக்கின்றன. பதிவுகள் ஒரு உறுதியான பயனுள்ள ஆதாரமாக மாறி வருகின்றன மற்றும் நிராகரிக்கப்படுவதில்லை. இதன் விளைவாக, காலப்போக்கில் சேமிக்கப்படும் பரிவர்த்தனை அடிப்படையிலான பதிவுகள், சமூக ஊடகங்கள், சென்சார்கள் மற்றும் கணினியிலிருந்து சாதனப் பதிவுகள் ஆகியவற்றிலிருந்து ஸ்ட்ரீமிங் செய்யப்படும் கட்டமைக்கப்படாத தகவல்கள், லைன் கேரேஜில் கூடுதல் ஷாப்பிங் மூலம் கையாளப்படும் புள்ளிவிவரங்களின் அதிகரிப்புக்கு பங்களிப்பு செய்கின்றன. வரிசைப்படுத்தப்பட்ட கேரேஜ் அமைப்புகளைச் செயல்படுத்துதல், அவுட்சோர்சிங் பதிவுகளைக் கட்டுப்படுத்துதல், தகவல் ஆதாரங்களை விவரித்தல் போன்ற பல்வேறு உத்திகள் பின்பற்றப்படுகின்றன. உண்மைகளின் சேமிப்பிற்கு அப்பால் கொள்கைப் பிரச்சனையாக மாறியது, இருப்பினும் கேரேஜ் செலவுகளைக் குறைப்பதன் மூலம், பாரிய தரவுத் தொகுதிகளுக்குள் பொருத்தத்தை எவ்வாறு தீர்மானிப்பது மற்றும் தொடர்புடைய உண்மைகளிலிருந்து செலவை உருவாக்க பகுப்பாய்வுகளைப் பயன்படுத்துவது போன்ற பிற சிக்கல்கள் வெளிப்படுகின்றன.